Dezerc’hañ a c’hell bezañ arz.

Un dremmour a c’hell dezerc’hañ, hep pe gant skoazell ul leurenner.
Gwelloc’h e vefe ul leurenner a soñjan, hag ivez un den evit goulaouiñ, unan evit ar c’hinkladurioù, unan evit ar sten, unan evit ar gwiskamantoù.
Perak ?
Peogwir lieselezh an oberourion a ro danvez da zezerc’hañ lieselezh ar pred endalc’het en destenn a vo leurennet. Reiñ a ra tro d’ar c’halvezañ bezañ niñvañ ha neuze d’ un trehontiñ bout.
Kaer e vo d’ ar c’halvezañ bezañ pinvidik, mar chom e-par un hinienn emeur en arvar da na gaout nemet ur savboent pezh n’ eo ket aesaus d’ un trehontiñ. An trehontiñ zo tachenn an denion. An arzour digenvez a gemer ar riskl a vezañ ur c’halvezour na mui na maes.

Un den a gomz e-unan er skingomz, pe a skriv e-unan war ur blog, eveldon, zo o tezerc’hañ un dudenn, en em leurennañ a ra evel tudenn. An aliesañ e tenno e labour da na reiñ nemet un arvez eus an danvez degaset dirak an dud a chomo hiniennoù digenvez, arvesterion ur c’halvezad kloz.
Marteze e kemer an dud o hinienn da vevenn pa gredont bezañ efedusoc’h, pe pa fell dezho bezañ degemeret, karet, evito o-unan… Aner eo, n’ omp morse estreget un elfenn bihan eus ar bed.
Arvarus eo seurt emzalc’h pa c’hell diverkañ liesegezh ar pred, skarzhañ an arz, pa guita tachenn an niñvañ, pa argas an nit d’ an amzerioù gwelloc’h na vankint ket da zont un deiz bennak.

Binvioù nevez ar c’helaouiñ a ziorren an eztaol war ar prim evit bezañ efedus ent kementadel : gwerzhañ ar re gentañ evit gwerzhañ ar muiañ.
Bezañ efedus a empleg ivez lorbañ, palvatañ an emzalc’hioù beveziñ. An dibab zo mont d’ an aesañ da dizhout ur c’hehentiñ a dremen hep dezeverezh ar vevezerion.
Gallus eo evit an embregerezhioù kelaouiñ peogwir ez eus ganto galloud hag arc’hant. Int a zibab e dibenn dezrann ar pezh a ray berzh, dre m’ o deus binvioù galloudus, kalvezel ha kellidel. Skarzhañ a reont kement a c’hallfe gorrekaat an argerzh armerzhel. Dezeverezh ar vevezerion zo gorrekaus d’ an armerzh, neuze eo ret tremen e-biou an dezevout.
Diazas eo seurt emzalc’h avat evit an dud a venn diorren ur stuzegezh diforc’h diouzh ar stuzegezh ren.
An nevid a grou henvoazioù avat, hag un anaoudegezh eus an traezoù gant ar vevezerion. Ret eo neuze beuziñ ar pleustr-se, a c’hell bezañ ur skoilh da gresk ar beveziñ, dre zegas marc’hadourezhioù c’hoazh ha c’hoazh, dodennoù ouzhpenn, a vo dizave evit egin un danvez stuzegezh arlezat a c’hallfe ar bevezer genel. Daoust da vezañ kantet d’ ar beved e kendalc’h ar bevezer da vuhezañ memestra.
Seurt arc’hwelerezh avat a vir ouzh ar maezhiennoù niñvañ pe vuhezañ da ziorren, kement ha ken bihan ma arc’hwel kelaouer a-vicher ha bevezer e maezhienn ar beved nemetken, e-par an empenn glazard.

Ne dalvez da netra din bezañ feuket. Evel-se emañ an traoù. Evel-se emaon. Ar stuzegezh ren a ra ac’hanon ur glazard. Ne ’m eus ket an disterañ barregezh da zegas d’ an dud ar binvioù a zo bet tennet diganimp.
Kaer a zo din sevel goulennoù, divarrek on gant an dud a gav o flijadur er pezh a reont, stummet gant ar stuzegezh ren da chom e-par o flijadur en amzalc’h ar frammoù diazezet. Ne c’hellont nemet plijaduriñ hag arc’hañ o flijadur. Kemeret o deus ar patromoù gourlakaet dezho d’ o re, evel ur perzh eus natur mab-den.
Pellaat a reont eus al lieselezh, eus an hollveziadelezh evit diorren un dibarelezh hiniennel, alese perzh ur ger evel «identité» troet dre «identelezh» e brezhoneg buan hag aes (hevelebiezh e brezhoneg), ur ger goullo, un ticheurt kenderc’het a vilionadoù ma c’hell pep hini pegañ warnañ pezh a fell dezhañ.
Pep hini a c’hell dezerc’hañ an dudenn a fell dezhañ, pell diouzh nep gwerc’helezh, ha pell diouzh nep buhezañ, paneve ez eo an dezerc’hañ ur buhezañ.