An den,
hennezh,
a skriv,
ur c’hantved ‘zo,
pe dost,
hennezh digor e sell war ar bed,
hennezh a zo bet azeulet, kasaet,
graet anezhañ pezh ne oa ket diouzh froud e heulierion.
Un den eo, un den nemetken,
unan a ensamme e zenelezh,
a ensamme gerioù e genseurted,
o zrepetoù.
N’eo ket un oberenn a save.
An oberenn zo dargouezh,
taol nid e dalc’h an Istor.
Nemet un den e oa, ha laouen e ra din bezañ den war e lerc’h.