Ar saoznegerion o deus klasket termenañ an arz ensavadel, pe an arz anavezet evel arz gant an oberour, an arvesterion, metou an arz ha nevid an arz.
Padal an arz zo a-raok ma vefe eus metou an arz, ha zoken, tennañ a ra da vervel e metou an arz.

An arz n’eo ket endalc’het en oberiañ, ezhomm en deus eus an niñvañ.
An arz zo da retvez un ober rezidek, un nit, na gaver ket e-par an oberiañ.
An arz zo da retvez ur c’halvezad digor, er-maez pep framm. Reiñ a ra tro da vont en tu all d’ al labour ha d’ an oberiañ. Reiñ a ra un digor war un dremmwel n’ eus ket c’hoazh anezhañ ha na dizher morse. N’emañ ket en alvez.
N’eo ket un dibenn hogen un derou.
Al labour zo da stern ar beved, an oberiañ zo da stern kenderc’hañ kalvezadoù d’ ar buhezañ.

An arz zo labour e kement ma vast da ezhommoù bevedel an arzour ha d’ e arval : boued, lojeiz, galloud.
Oberiañ eo ivez e kement ma vast da ginkladur ha terkadur tachennoù annez an arzour hag e arval d’ o wareziñ diouzh an natur. Labourer ha dornwezhour e vezer a-raok bezañ arzour.
Dre an niñvañ, dre lakaat e-touez ar gumuniezh e galvezad, e ro tro an arzour d’ an arz bout, eskoriñ ha nit.

Pegoulz e c’haller ober anv eus arz neuze ?

Soñjal a ran e skeudennoù ur film gant Raoul Ruiz, La ville des pirates eus 1983 (Kêr ar breizherion).
Skeudennet eo ur gambr, damdeñval a gav din. Dre ar prenestr digor e weler ar mor heoliet hag un tamm douar. Neuze e kroger da welout war ar mogerioù, a-dreuz d’ ar mogerioù, peurrest ar gweledva a oa un tamm anezhañ e toull ar prenestr. Steuziañ a ra ar mogerioù, ar gambr, ar bevennoù.

Setu moarvat pezh a c’hell bezañ an arz. An arzour ne sav ket un oberenn, disoc’h e wezhiañ n’ eo ket ur c’halvezad a arvester outañ gant an daoulagad nemetken. Toullañ a ra ur prenestr en ur voger dall a zo bevenn ar pemdez.
Gwezhiañ an arz zo muioc’h eget labour, oberiañ ha niñvañ.
Marteze e klask an arzour ur wezenn, un tamm aod, pe forzh petra all ha n’ emañ ket gwelet dre ar prenestr en deus toullet er voger dall, un dra na weler ket, hogen a glever e vezañs er pred ma seller ouzh ar pezh a ro dimp an arzour da welout e bevennoù ar prenestr en deus toullet…
Ar prenestr zo derou hentoù ma klask an arzour, ha ma ro tro dimp da glask, kalz muioc’h eget ar wezenn pe forzh petra all lakaet dindan hon selloù.
Arbennoù an arzour zo bezañt er prenestr, buhezel int, hag e roont tro d’an arvester da embregañ e arbennoù dezhañ, mui kement a zo bet embreget gant an denelezh adal e zerou, bennozh d’ ur prenestr toullet e moger dall ur gambr.
An arz zo er varregezh da reiñ un alberz eus liesselezh ar pred, eus liesselezh ar beziadoù.
Euladoù diniver zo bezoud an arz.
An arzour n’ eo ket ur skiantour, ne ziskouez tra a vefe endalc’het en alvez.

Pezh a glasker termenañ dre an arz ensavadel zo ur c’halvezad na dalv ket muioc’h eget an holl galvezadoù, na nebeutoc’h. Ne dalvez ket muioc’h eget ur gopr, bri, doujañs.

Pezh a skriv Saint-Exupéry e-barzh ar Priñs bihan zo flour : ne weler mat nemet gant ar galon. Ar pep pouezusañ zo diwelus d’ an daoulagad.
Padal ne bellañ ket seurt leterc’had diouzh ar c’halvezad, diouzh an alvez.
An oberenn en he fezh avat zo arz. Un toull a ra e-barzh moger al lennegezh, e-barzh ar metradoù karrez a lennegezh ha reiñ a ra tro da euladoù niverus bezañ.
Pouezus eo an toull-se evit d’ an dud pleustriñ o denelezh klok.

An arz ne c’hell ket bezañ meret, jedet, ur burzhud, ur prof eo, diziouerus d’ ober ac’hanomp denion. Pezh na vir ket ouzh e vezoud tremen dre holl arvezioù hon denelezh ha bezañ war un dro labour, oberiañ, niñvañ ha nit. Hep nit avat, hag e c’haller komz eus arz ?