Marvet on etre divrec’h ur plac’h dous,
Etre he divrec’h pe he divorzhed,
Flour he c’hroc’hen,
Drant he divronn,
Va muzelloù peg ouzh he muzelloù.
– Te wel a sile hi da ‘m skouarn,
Te wel tad kozh pegen kaer eo ar vuhez.
Mouskanañ a rae kanoù deuet eus an oadoù kozh,
Hiraezh d’ur bed kenedus o tont.

Deuet eo an Ankoù gant e vorzhol,
Ar gour hollveliek
An ozhac’h gwarizius.
Gant un taol lec’hiet mat en deus lazhet ma buhez.
Paboriñ a rae.

– Echu eo da vat an amzer plijus, a lavare.
Kemeret ‘m eus da vuhez.
N’eus ket ken ac’hanout.
– Sa, sa, ma sir,
Mouchit hoc’h entan.
N’hoc’h eus ket kemeret va buhez.
D’ ar muiañ hoc’h eus tonket va c’horf d’ ar breinañ.
Tonket d’ ar bern teil ar pezh a chome anezhañ.
Va buhez zo aet gant an hini kaer a welit amañ.
Dezhi ‘m eus roet kement ac’hanon.
Dister eo ar prof hogen va buhez klok eo.
Daoust d’ ho morzhol a sko didro
Va buhez zo bev.
Petra a gredit ober ?
Evit piv e kredit en ober ?
Abaoe pell e labourit evit un dornad tud gwarizius,
Pabored eveldoc’h.
A vil vern e strewont kelanoù dre ar bed.
Tud en o bugaleaj int,
Labaned.

Abaoe pell hon buhezioù zo dreist diraez.
Denion omp
Ha c’hwi un urupailh.
Va c’helan o vreinañ ne vir ket ouzhin a vezañ
Hag hi, an den kaer-se,
Ar flourenn,
A biaou kement a oa mat ennon.
Pezh e’ m boa a oa dezhi kent bezañ din,
Ha pezh he doa a oa din kenkoulz ha dezhi.
Da vorzhol ne c’hell netra ouzhimp.
Lakaat ur pik echu d’ an disterañ buhez ne c’hell ket.
Den ne c’hell.
Reiñ hon buhez d’an denelezh a rankomp.