désolée

c’hwezek vloaz
bac’het
er vac’h evit an torfed he deus graet
torfed spontus
taolet e-mesk maouezed deuet en oad
a oar diouzh ar c’hoari
taolet ouzh he fas ar vuhez vrein profet dezhi
bugel divarrek d’ ober an diforc’h etre buhez ha c’hoari
taolet a-greiz netra, e goullo ar bed-mañ
m’ en em c’hourc’hemenn hon mistri gaer
eus ar pezh a verniont
a-fet falsarz
falstrivliadoù
droukvadelezh

en em lazhet eo

islonket gant ar goullo
a skuilh diastal
ar begennoù
war ar re n’eus netra anezho
nemet un tamm moneiz da zont diwar o c’horfoù
bev pe varv

laeron buhezioù

gant he gwad
war al leur
he deus treset ur ger

désolée

ya

mantrus



Niverus ar pezh a weler pa n’eus ket anezhañ
tud, tiez, loened, boudoù,
o vale dre ar maezioù
spurmantet e korn al lagad
ouzh bevenn maez ar gwelout
stumm dispis
etre skeud ha gouloù
etre handerc’hañ ha buhezañ
strafuilhet gant kennotadurioù
kousket e don hon daoulagad
intret ganto hon c’horf a-bezh
en em ziskouez ur frapad
dargouezh an eur, ar gouloù, an amzer, al lec’h
kendalc’hegezh etre al lec’h a spurmanter evel dremmwel hag al lec’h a emgaver
a ra d’ an handerc’hañ gwerc’hañ
ha d’ ar gwerc’hañ handerc’hañ
dieub
gouez
fulenn
plijadur divent
burzhud an denelezh

betek ar mimoza

Aet out betek ar mimoza a ziglore bokedoù melen a-hed an hentoù, hep o gwelout, hep mont betek heolioù tomm ha splann an nevez amzer a rafe anezho ur vorad flim-flamm.
Aet out davit an aod hep morse tizhout ar meurvor, sonnet, troc’het neudenn da vuhez.
Kement a draoù hon boa c’hoazh d’ ober, kement ha kement, ur vuhez nevez.
Ur vuhez nemetken zo re verr.

Tizhet eo bet ganit an diskoulm ha ni a chom gant an hent. An holl vimoza e bleuñv a welimp, ar mor, an heol o vont da guzh ur wech c’hoazh, sonerezh an jazz, Mozart.
Kaer da vuhez betek ar penn, daoust d’ ar c’hleñved a ziskare da gorf tammoù ha tammoù ken ma vire ouzhit eskemmañ hervez da c’hoant, betek da jestr diwezhañ, brec’h savet uhel a-us d’ ar gwele, bizied da zorn pleget displeget, kompez.
Chomet omp divarc’het.

gerioù uzet

Ar gerioù bravañ zo moarvat ar re uzetañ. Pezh o deus kollet e resisted o deus gounezet e kennotadur.
Reiñ a reont bod da spered an holl. Oberenn stroll int. Tostaat a reont d’ ar bennoberenn. Gounezet o deus o lod peurbadelezh, o lod hollveziadelezh.
Dibuniñ a reont istorioù estlammus, pep hini e hini da bep a ‘r selaouerion.
Kompagnuned ur vuhez, hag unan all en o raok, hag unan all c’hoazh, betek an amzerioù teñvalañ.
A-wechoù, ar gerioù nevez flamm a droc’h er yezh evel kontell ur c’higer, kontell ur surjian. Binvioù re lemm int c’hoazh. Didroc’hañ a reont pastelloù kig war ur c’horf bev evel ma vefe danvez diene. Ar re-se o deus da vale hir amzer gant o engehenter, kazel ha kazel, buhez ha buhez, dre hentoù ur gumuniezh a zenion.
Ar riskl zo bras e varvfent er-maez denelezh rak bezañ bet brezelourion pennek el lec’h ma c’hortozemp bugale karadek.
Petra a ouzon me a zivout kement-se ?
Kalz re nebeut ?