Noziñ a ra. Emaomp staliet da gemer ur banne dirak ar mor, en ul lec’h a anavezan abaoe va bugaleaj. Ur gêriadenn war an aod, a oa darempredet gant labourerion Naoned ha Sant-Nazer.

Ur blijadur e oa bet din dizoleiñ skeudennoù al lec’h-se, hini vakañsoù bugale an tiegezh gant va mamm-gozh, aet da ginkladur gant Jacques Tati en e film Les vacances de Monsieur Hulot.
Un dizoloadenn e oa bet, ur gejadenn etre burzhudoù va yaouankiz ha tudenn ar filmaozer a oa e lignez filmadurezh frañses an etrebrezel, un dudenn vrokus o kemer warnañ an trubuilhoù da lakaat an arvesterion da c’hoarzhin ha da deneraat evel ma vefent gant ur mignon. Tudennoù ar film ha tudennoù va yaouankiz a oa en un bed.
Tati a ginnige ur bed evel ma tlefe bezañ, gant perzhioù a oa pleustret gant an dud vunut. War un dro e tiskulie an aozer mankoù ar stuzegezh nevez a daole muioc’h a breder gant an arc’hant eget gant ar vugale, a daole muioc’h a evezh ouzh an hini a gomz hag a babor eget ouzh an darempredoù etre an dud, ouzh ur bediñ da gas a-gevret, hag e tiskoueze spi e trofe da vat an traoù.

War an daol, war un tamm paper dasparzhet da vrudañ al lec’h e gounid an douristelezh, e oa ur skeudenn eus Tati eilpennet dirazon, ha tres an Aotrou Hulot sellet diouzh an tu gin a anade evel un euzhvil evidon, moarvat an hini skoachet e filmoù an aozer, hennezh a lavare Tati diwar e benn d’ an arvesterion : diwallit, marteze emañ ar bed e lec’h all, sellit diouzh tu an dud vunut, diouzh tu ar vugale, diouzh tu an huñvreerion vrokus…

War ur skeudenn, un dresadenn, ur voger, pe forzh petra a sellit outañ, pe a zo diskouezet deoc’h, ez eus bepred muioc’h da welout eget ar pezh a zo bet lakaet a-ratozh evidoc’h.
Filmoù Tati o deus ar puilhentez-se, hogen evit ar re na welont nemet ar pezh a zo goulennet diganto gwelout gant arbennigourion sirius ar filmerezh pe an douristelezh, n’int nemet kalvezadoù perzhek diouzh o savpoent, hini ar stuzegezh ren.