Gwaskell, nag ur benveg talvoudus ha plijadurus.

O sellout ouzh gwaskell ar gwiniegour e soñjen e mendemoù va bugaleaj. Reuziañ a raen evel ur voualc’h ha debriñ muioc’h eget na zastumen eus ar rezin gwenn sukret a oa va zad-kozh un tamm mav anezhañ gant ar gouennad-se, rayon d’or.
Ur wech e oa bet ur bagad mendemerion ouzh va c’hlask gant va mamm pennfollet. Steuziet e oan, kousket ma oan e disheol ur skod-gwini o koazhañ va c’hofad rezin.

Gwaskell, ger flour a son evel gwask ha minwask, gwasked ha gwaskerezh…
Moulañ paper a c’hell bezañ skor koulz d’ ar werin vlin ha d’ he gwaskerion.
Ul levr moullet brav a c’hell bezañ un heklev, ur skeudenn d’ ar rezid, koc’hien an niñvañ hag ivez eiler ar gwaskerezh.

Ar sun o redek dindan ar waskell, dindan pilpasañ ar mendemerion ruz o divharoù noazh, goet, prederiet gant ar gwiniegour, aet da win, a vo kenkoulz benveg ar waskerion hag hini an emsaverion, daoust da vennadoù an hini e savas gant aked.

Penaos dont a-benn da c’houzout mar bev an oberour e digenvez e un, e hun, e hunvre ?

Ar gerioù ne dalvezont mann a unanoù. Treiñ a reont da garc’har pa vezont rouez. Ec’honderioù divent zo ret dezho da hekleviñ ouzh kendirvi a-bell, dre ar ster, dre ar sonioù, dre vuhezañ ar yezherion.

Ar brezhoneg a anad din a-wechoù evel ur c’harc’har.
Toullañ kaoz gant ur gwiniegour a lavar traoù eeun ha resis gant gerioù eeun ha resis, gant ur galleg pobl a zo va yezh vamm, zo ober rezidek evidon.
Dasoniñ a ra gwiskadoù disgwel ar gerioù ha buhezañ mut ur gumuniezh tud, hini ur gêriadenn stank o verdeiñ war renkadoù torosennek ar gwiniennoù.
Bevañ ha buhezañ.

Nebeut ac’hanon gant va brezhoneg teuc’h.