Gwechall gozh eo bet lonket Heol ha Loar gant ur roñflez hag abaoe eo gwisket ar bed gant teñvalijenn. Ar spezoù a noaz ouzh an dud hag ar vuhez zo c’hwerv.
Setu a gont ur vamm d’ he ziv verc’h.
An div-se a blij kalz dezho an istor a lavar pegen brav e oa sked an heol hag al loar, pegen plijus ha kaer e oa ar bed goulaouet ganto ha pegen eürus e oa an dud. Soñjal a reont e c’hallint dont da vezañ Heol ha Loar d’o zro ma labouront aketus ha ma vezont brokus.
Siwazh ar roñflez a lonk o mamm hag a zeu d’ o lonkañ.
Skeiñ a ra ouzh an nor.
– Ho mamm zo distro. Digorit an nor.
– Diskouezit ho torn dre an toull e-barzh an nor, a c’houlenn ar c’hoar henañ.
– N’ hoc’h ket hor mamm. War vizied hor mamm n’ eus ket a wad.
Ar roñflez a dremen he dorn el ludu.
– N’ hoc’h ket hor mamm. War vizied hor mamm n’ eus ket a ludu.
– Mar befe hor mamm e vefe tremenet dre an toull er voger, eme ar c’hoar yaouankañ.
Ar roñflez en em sil dre an toull hag a ya en e c’hourvez war wele ar vamm.
– Da biv eo dont da gousket ganin fenoz ? Ra walc’ho he daoudroad !
An hini yaouankañ a lavar eo he zro, ha goulenn digant he c’hoar henañ kempenn he daoudroad.
Ar c’hoar henañ a walc’h he daoudroad gant kaoc’h yer rak skrijañ a ra ar roñflezed ouzh ar c’haoc’h yer.
Klemm a ra an hini yaouankañ. Ar roñflez a c’hourdrouz. An hini yaouankañ a ya da gousket gant ar roñflez.
Ar c’hoar henañ a stourm ouzh ar c’housked. Trec’het eo avat.
Dre he huñvre e teu ur c’hozhiad gwisket gant ur vantell blouz da lavarout dezhi eo dellezek a vezañ Heol.
Dihunet eo gant trouzioù chaokat.
– Petra a zebrez mamm ?
– Piz, bet roet din gant da eontr, a respont ar roñflez.
Un dakenn wad a gouez war fri ar plac’h. Sur eo bremañ he deus ar roñflez debret he mamm hag emañ o tebriñ he c’hoar.
Kalon he c’hoar a gouez tost outi. He dastum a ra en ur pezh lien.
Klask a ra un tun evit tec’hout.
– Mont da staotañ a fell din mamm.
– Staot e lost ar gwele.
– Ha Doue ar gwele ?
– Staot en oaled !
– Ha Doue an oaled ?
– Staot a-dreñv an nor !
– Ha Doue an nor ?
– Kae da staotañ er-maez ha distro buan da na dapout anoued !
Er-maez e kej gant ur c’hozhiad damheñvel ouzh hini he huñvre. Diskouez a ra dezhi pignat ouzh ur wezenn per a zo e-kichen ur feunteun.
Antronoz e teu ar roñflez da naetaat klopenn an hini yaouankañ. Gwelout a ra ar plac’h er wezenn.
– Petra a rez aze ?
– Dastum per a ran.
– Ro din unan !
Ar plac’h a daol a-bouez he nerzh ur berenn e-barzh geol ar roñflez a gouez damvouget. D’he feurlazhañ e sank ur skourr e don he zoull gouzoug.
Ar roñflez marvet a dro en ur bod spern ouzh traoñ ar wezenn.
Goulenn a ra ar plac’h ouzh ar c’hozhiad astenn e vantell blouz war ar bod spern ha neuze e c’hell diskenn.
– Tad-kozh, te hag a oar kalz a draoù, hag e c’hellez distreiñ va c’hoar d’ar vuhez en-dro ?
– Emañ kalon da c’hoar ganit ?
– Ya.
– Kae da gaout ar paotr-saout neuze.
Ar paotr-saout he c’has d’ ar paotr-houidi, ar paotr-houidi he c’has d’ar paotr-yer, ar paotr-yer he c’has davit ar mor. Treuziñ a ra 77 stêr ha 77 menez, ha degouezhout war ribl ar mor ma kav un touseg ramzel. Lonkañ a ra eviti dour ar mor ha tamm-ha-tamm e teu a-wel ar c’hoar bihan.
An div c’hoar a zeu da vezañ Loar hag Heol.

Diverrañ ur sorbienn sinaat «Origine du soleil et de la lune», Minjian wenxue, Beijing, troet gant Maurice Coyaud, «Contes merveilleux de Chine et des Philippines avec des haiku. De loin-3 P.A.F. 1980.

Ar sorbiennoù eus ar rizh-se zo bet tostaet ouzh maladurioù pobl ar sorbiennoù eus ar rizh «Kabellig ruz» gant folklorourion ‘zo.
Tennañ a ra kentoc’h d’ur gwengel ha gallout a ra bezañ tostaet ouzh ur sorbienn aostraliat a gont pezh a c’hoarvezas en ur vro hep bleunioù.

Da genderc’hel…