Da azezenn en deus aloubet ar gador uhelañ. Pintet warni evel ur bugel lorbus a fell dezhañ e parfe warnañ an holl selloù e krog da zibuniñ e hanezennoù er parlant kozh, yezh e yaouankiz emezañ.
– Mose ‘veze lavaret du-mañ.
Hag an dud da estlammiñ.
– Va mamm-gozh din-me a lavare…
Tomm e ra d’ ar galon.
Digedigedi an amzer ne dro ket mui.
Klevet en deus ar c’hazh e oa ret en em zerc’hel dirak ar prezegenner da vezañ gwelet. Roueel ez a da ledañ ouzh e zaoudroad.
Hoalet eo an dud.
Gevier ar c’homzer zo gwirionez glan. An handerc’had zo trec’h. Ar sifelenn er siminal a dro da anduilhenn. Breizh zo ur vroad pinvidik he rannyezhoù disterañ.
Fenoz e kousko mat an dud war an divskouarn azen plantet dezho gant ur barzh ken koant he c’homzoù. Teneraet, sioulaet, dinec’het ez int, hael ha speredek an holl anezho.